Torbacı - İrfan Yusuf İlter - Gece Kitaplığı

- Hayırdır dilenciliğe mi başladın, bu botlar ne?
+ “Hangisi? Ha onlar mı?’’ gülümsedi sonra,
+ Onları ikinci elcide gördüm, resmini yapmak için satın aldım, neden? Çok mu kötü? Beğenmedin mi?
- Merak ettim, neden resmini yapacaksın ki?
+ Sanatsal akımlarıyla ilgili bir şey.
- Nasıl sanatsal akımlarla? Özlem ağzından zorla mı alacağız lafı?
Özlem art niyetsiz gayet mütevazı soru karşısında gülümseyerek resmetmek istediği botlara tekrar baktı.
+ Bu bot ayakkabı dünyası içerisine diğer bütün ayakkabılar gibi normal bir şekilde girse de sonrasında çok kompleks bir yapı içerisinde eskimiş. Mesela bu botun genel sanat akımlarının birçoğuna uyan bir duruşu var. Örneğin; Realist akıma ait yıpranmışlığı, var olma sebebini gerçekleştirmiş bir duruşu, Rönesans akımına uyan renkleri ve görsel zenginliği var. Yani intak sanatıyla bu botu konuşturacak olsak diğer ayakkabılara nazaran konuşacak daha çok şeyi var.
Biraz düşündükten sonra devam etti;
+ Bak mesela; bu botu diğerlerinden ayıran ilk başta eskiliği, yıpranmışlığı. Yani, insan olarak düşünürsen bu bot yaşlı bir bot. Daha sonra bu bot bütün yaşlı insanlar gibi değil, eskiliği yıpranmışlığı tecrübelerindenmiş gibi duruyor. Yani her insan böylesine spesifik bir şekilde yaşlanmaz. Her yaşlı insanın yüzünde ki çizgiler onun tecrübeli olduğunu gösteremez. Benim dedemde yaşlandı ama akan bir nehir gibi değil, durgun bir göl gibi yaşadı yaşlılığını.